Warsztat - o serwisowaniu samochodów

ch, ale trzeba przyznać, że takie opony dużo szybciej starzeją się przy niskich temperaturach niż opony zimowe. Z drugiej strony, na oponach zimowych trudno jest jeździć w okresie letnim. Trzeba pamiętać, że opony stanowią bardzo

Warsztat - o serwisowaniu samochodów

Opony zimowe

Wielu kierowców odwiedza warsztaty samochodowe jedynie w celu obowiązkowej wymiany opon na zimowe. Przy zmiennej pogodzie mogą oni wprawdzie jeździć na oponach przejściowych, ale trzeba przyznać, że takie opony dużo szybciej starzeją się przy niskich temperaturach niż opony zimowe. Z drugiej strony, na oponach zimowych trudno jest jeździć w okresie letnim. Trzeba pamiętać, że opony stanowią bardzo ważną część składową każdego samochodu i nie warto na nich oszczędzać, ponieważ może to doprowadzić nawet do pęknięcia opon w czasie jazdy i spowodowania wypadku. W niektórych krajach, w których dochodzi do dużych opadów deszczu, zaleca się również okresową zmianę opon na deszczowe, które najlepiej radzą sobie na mokrej i śliskiej nawierzchni.


O pompie sekcyjnej

Pompa sekcyjna (dawniej pompa wtryskowa) jest historycznie pierwszym urządzeniem zastosowanym do hydraulicznego wtrysku paliwa.

Patent na ten rodzaj wtrysku paliwa uzyskał brytyjski konstruktor James MC Kechnie w 1910 roku. Dużą rolę w praktycznym wykorzystaniu patentu odegrała firma Bosch, której opracowania i dorobek konstrukcyjny są znaczące do dnia dzisiejszego.

Pompa sekcyjna jest zespołem pomp tłoczących paliwo (tzw. sekcje wtryskowe), każda z sekcji obsługuje jeden cylinder. Wszystkie sekcje są połączone ze sobą listwą zębatą, która obracając wszystkie tłoczki wzdłuż osi podłużnej steruje dawką podawanego paliwa (mocą silnika).

Pompa składa się z:

przewodów doprowadzających paliwo,
cylindra pompy,
tłoczka,
zaworu odcinającego,
przewodów wysokociśnieniowych zasilających wtryskiwacz (wszystkie przewody identycznej długości),
wtryskiwaczy,
listwy zębatej synchronizującej obrót osiowy wszystkich tłoczków poszczególnych sekcji,
korektora dawki paliwa.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pompa_sekcyjna


Zasada działania sondy lambda

Działanie sondy lambda opiera się na prawie sformułowanym przez Walthera Nernsta (równanie Nernsta). Sonda lambda, czyli ogniwo galwaniczne zbudowane z materiału ceramicznego ? dwutlenku cyrkonu, na którym napylone są po obu jego stronach cienkie warstwy platyny, zostało opracowane pod koniec lat 60. XX wieku w Robert Bosch GmbH przez dr. Güntera Baumana. Sondę umieszcza się w układzie wydechowym, tak, że jedna strona urządzenia styka się z gorącymi gazami spalinowymi, osiągającymi w tym miejscu około 300 °C, a druga strona styka się z powietrzem z otoczenia.

Spiek ceramiczny dwutlenku cyrkonu w temperaturze powyżej 300 °C staje się swoistym elektrolitem zdolnym do przewodnictwa jonowego. W celu utrzymania odpowiedniej temperatury, niektóre sondy mają grzałkę. Warstwy platyny na jego powierzchni pełnią rolę elektrod, przy czym ich potencjał elektryczny jest funkcją stężenia tlenu w gazach, z którymi się stykają. Przy dużej różnicy stężenia tlenu po obu stronach ogniwa generuje ono siłę elektromotoryczną dochodzącą do 1 V.

Napięcie generowane przez ogniwo jest przekazywane do modułu sterującego składem mieszanki paliwowo-powietrznej w silniku. Moduł ten dostosowuje na bieżąco skład mieszanki, tak aby w określonych warunkach obciążenia silnika, rodzaju paliwa i warunków atmosferycznych zapewnić jak najdoskonalszą pracę silnika i minimalizować emisję tlenku węgla.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sonda_lambda